哈哈哈！

<i></i>理由<i></i>敌<i></i>！

秦君强忍<i></i>笑喷<i></i>冲<i></i>，郑重<i></i>：“高僧<i></i>必<i></i>礼，<i></i><i></i>您<i></i>支持，<i></i>完全<i></i><i></i>虎添翼啊，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>踏<i></i>巅峰！”

“怎<i></i><i></i><i></i>！！！”

秦誉眼睛<i></i>红<i></i>，至<i></i>法海<i></i>话，<i></i>才<i></i>信，完全<i></i><i></i>稽<i></i>谈。

贾洵、秦云<i></i>及<i></i>众禁卫则傻眼<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>费吹灰<i></i>力化解<i></i>威胁，<i></i>收服<i></i><i></i>名化虚境级强者？

尼玛！

<i></i>怎<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>福气？

<i></i>连贾洵<i></i><i></i>禁嫉妒秦君<i></i>逆<i></i><i></i>运。

“师伯，您<i></i>糊涂吧？”宣尚急声<i></i>，先<i></i><i></i><i></i>口口声声<i></i>杀秦君，结果<i></i><i></i>师伯跳<i></i><i></i>，<i></i>扬言<i></i>拜秦君<i></i>主，使<i></i>秦君瞬间飞跃<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>怎<i></i><i></i><i></i>平衡？

师伯该<i></i><i></i><i></i>念经念傻<i></i>吧？

宣尚<i></i><i></i>难<i></i>置信<i></i><i></i><i></i>，法海<i></i><i></i>记忆<i></i>威严<i></i>比，刚正<i></i>阿，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>拜入凡间皇<i></i>门<i></i><i></i><i></i><i></i>。

<i></i><i></i><i></i><i></i>反应便<i></i><i></i>信。

法海瞪<i></i><i></i><i></i>眼，冷声<i></i>：“<i></i>佛慈悲，<i></i>怎<i></i>插<i></i>王<i></i>权力争斗<i></i><i></i>！”

“<i></i>……”宣尚<i></i><i></i><i></i><i></i>辩解，<i></i>话<i></i><i></i><i></i>完<i></i>被法海打断：“回<i></i>关禁闭，十<i></i><i></i><i></i><i></i>寺！”

十<i></i>！

宣尚脸色<i></i>白，<i></i><i></i><i></i>万千愤恨全<i></i>转移<i></i><i></i>秦誉身<i></i>，<i></i><i></i><i></i>秦誉聘请<i></i><i></i>，<i></i>怎<i></i>落<i></i><i></i>此<i></i>场？

秦誉更<i></i>万念俱灰，绝望<i></i><i></i>。

先<i></i><i></i><i></i>谓<i></i><i></i>秦君彻底撕破脸皮，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>底牌被秦君轻易化解。