十<i></i>**<i></i><i></i>轮<i></i>比赛规则<i></i>临<i></i>更改<i></i><i></i><i></i>。

再次<i></i>向云端<i></i><i></i>宛<i></i>神明<i></i>洛皇，秦君怎<i></i><i></i><i></i>觉<i></i><i></i><i></i>伙<i></i>像<i></i><i></i>。

“啧啧，<i></i><i></i>昨<i></i><i></i><i></i>惊<i></i><i></i>圣<i></i>。”

“哈哈！秦君<i></i><i></i><i></i>跪<i></i><i></i><i></i>轮<i></i>！”

“<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>屁啊，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>被淘汰……”

“<i></i><i></i>……<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>吗？”

“<i></i><i></i><i></i><i></i>玩？<i></i><i></i><i></i>宝剑<i></i><i></i>机<i></i>绽放它<i></i>光芒……”

周围<i></i>修士议论纷纷，听<i></i>秦君满头黑线，果<i></i>公<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>皇朝<i></i>故<i></i>整秦君，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，反<i></i>幸灾乐祸。

等<i></i>儿让<i></i><i></i>知<i></i>什<i></i>叫残忍！

秦君冷哼<i></i>声，旁边<i></i>秦云、祝妍卿、游凤凰<i></i><i></i>露<i></i>奈<i></i>色，<i></i><i></i><i></i>修<i></i>境界<i></i><i></i><i></i>秦君，<i></i><i></i>免<i></i><i></i>被淘汰<i></i>结局。

“反正<i></i><i></i>潜龙<i></i>武并<i></i><i></i><i></i>，任务<i></i>被某<i></i><i></i>止。”

游凤凰<i></i>指缠<i></i>秀漫<i></i>经<i></i><i></i>，幽怨<i></i>目光落<i></i>秦君身<i></i>，秦君佯装<i></i><i></i><i></i>见，打死<i></i><i></i><i></i><i></i>交<i></i>白虎门。

祝妍卿<i></i>秦云<i></i><i></i><i></i><i></i>，两<i></i><i></i>走<i></i><i></i><i></i>步已经实属<i></i>易，涨涨见识<i></i><i></i>，<i></i>贪<i></i>。

“<i></i><i></i>轮正式<i></i>始！”

洛皇忽<i></i>喝<i></i>，话音刚落，<i></i><i></i><i></i><i></i>感觉脚底<i></i><i></i>板冒<i></i>澎湃<i></i>灵气，惊<i></i><i></i><i></i>连忙盘坐<i></i><i></i><i></i>。

“殿<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>跟<i></i>做？”李元霸挠头向秦君问<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>纳气，<i></i>仙境修<i></i><i></i>显露<i></i>疑。

<i></i><i></i>昨<i></i>吊打罗滔沙<i></i>，估计皇朝权贵已经猜<i></i><i></i><i></i>修<i></i>。

“<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>离<i></i>远点，<i></i><i></i>先等等<i></i><i></i>。”