“妖皇阁<i></i>怎<i></i><i></i>空<i></i>？”秦君随<i></i>问<i></i>，输<i></i><i></i>输气势，<i></i><i></i>表<i></i><i></i>太怂。

“颜帝击溃尸皇殿，本皇<i></i><i></i>盟友，怎<i></i><i></i><i></i><i></i>拜访？”东皇太<i></i>扫视<i></i>圈笑<i></i>，目光<i></i><i></i><i></i>处，<i></i><i></i>敢与<i></i><i></i>视。

<i></i><i></i><i></i>暗<i></i>惊讶，<i></i><i></i><i></i>新晋<i></i>颜王殿高<i></i>挺<i></i>，至少比<i></i><i></i><i></i><i></i>。

光<i></i>罗至仙境<i></i>期<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>三位。

“<i></i>谢妖皇阁<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>强闯进<i></i>，未免<i></i>尊重<i></i><i></i>吧，<i></i>歹<i></i><i></i><i></i><i></i>盟友。”秦君眯<i></i>眼睛问<i></i>，双<i></i>抓紧扶<i></i>，随<i></i>准备<i></i><i></i>东皇太<i></i>突<i></i>爆<i></i>。

话音落<i></i>，<i></i><i></i>缓缓<i></i>身，<i></i>双<i></i>合十，喃喃<i></i>：“阿弥陀佛。”

东皇太<i></i>瞥<i></i><i></i><i></i>眼，眼底闪<i></i><i></i>丝异色。

<i></i>罗始仙！

东皇太<i></i>瞬间<i></i>穿<i></i><i></i><i></i>修<i></i>，<i></i>般修<i></i>，<i></i>今<i></i><i></i>足<i></i>排<i></i>三！

“本皇<i></i><i></i>何处<i></i><i></i>何处，<i></i><i></i><i></i>需<i></i>通报。”东皇太<i></i>拂袖笑<i></i>，完全<i></i><i></i><i></i><i></i>场<i></i><i></i><i></i>灵放<i></i>眼<i></i>。

“<i></i>……”

脾气火爆<i></i>蒙恬顿<i></i>欲<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>王翦及<i></i>拦住<i></i>。

东皇太<i></i>气势太强，让<i></i>场<i></i><i></i><i></i>灵敢与<i></i><i></i>战，包括<i></i><i></i><i></i>内。

“哦？妖皇阁<i></i><i></i><i></i>施压<i></i>吗？”

秦君<i></i>身问<i></i>，站<i></i>台阶<i></i>俯视东皇太<i></i>，毫<i></i>畏惧。

重<i></i><i></i>世，<i></i><i></i><i></i>法<i></i><i></i>！

即便<i></i>东皇太<i></i>，<i></i><i></i><i></i>畏！

<i></i>且东皇太<i></i>若<i></i>杀<i></i>，早<i></i><i></i><i></i>，何必<i></i><i></i><i></i>浪费口舌。